Temel Demirer

“Piyasa ütopyasının bir kenara bırakılması bizi toplumun gerçekliği ile karşı karşıya getirecektir.”[2]  “Fin de siècle” Fransızca’da “çağın sonu” anlamına gelir; bir devrin, bir dönemin bittiğini de ifade ediyor. İngilizce’de de Fransızca yazılışıyla kullanılan “fin de siècle” deyimi, “şaşaalı bir devrin tükenişini ve çöküşünü” anlatırken, farklı nitelikte yeni bir devrin başlangıcına gelindiğini de ima eder…

 “Her kukuletalı keşiş değildir.”[1]  Soruyorlar… “Obama ABD’nin Gorbaçov’u olabilir mi?”[2] Diyorlar… “Obama kovboy hukukuna son versin”![3] Ardında da “iddia” ediyorlar… “Obama sayesinde değişim, reform ve ilerleme gibi sözcükler yeniden sola geçti. O bir mesih değil ama XXI. yüzyılın ‘Yeni Düzeni’ni kurabilir”![4]

“Plus ça change plus c’est la même chose!”[2]  Krizin ekonomi-politiğini kavramak, açıklamak; ilk adımında somuttan soyuta yönelmeyi “olmazsa olmaz” kılar. Özellikle sosyalizmin ikinci büyük dalgasının geri çekilmesiyle, yani reel sosyalist sektörel deneyimin likidasyonuyla devreye sokulan postmodern “elveda”/ “tarihin sonu” söylencelerinin yığınlar nezdinde yarattığı erozyon; soru(n)ları yeniden irdelerken (devrimci soyutlamadan asla vazgeçmeden!) somuttan hareket etmemizi vazgeçilmez kılıyor. (Biliyorum bu tutumum, “olguculuk”, ...

“Hakikâtin yalan, yalanın da Hakikât gibi göründüğü bir dönemeçteyiz şimdi.”[1] “Mustafa Suphi de Bizim Mustafa Kemal de!”[2] yaygaraları arasında; radikal sosyalistlerin durmadan konuşması gereken soru(n)lardan birisi de, kaçınılmaz olarak resmi ideoloji yani Kemalizm oluyor… “Ulusal solculuk” biçiminde rehabilite edilmeye kalkışılan resmi ideoloji (yani Kemalizm) son zamanlarda bir çılgınlık hâline dönüştü. Facebook sayfalarında on binlerce genç arasında müthiş bir Atatürk mesajı ...

 “Yaşadığımız her an kendi hakkını ister.” (Goethe) “Yaşadığımız her an kendi hakkını ister.” (Goethe) Suna Pekuysal ve Hadi Çaman’ın bizi bırakıp gitmeleri ardından Onlara dair satırları kaleme almak, hiçte kolay değil…

 “Yaşamak izler bırakmaktır.”[2] Sevgili Arkadaşlar, Hrant Dink, Edward Said’in “Nadide bir kuş” olarak nitelediği aydınlardandı…Müthiş bir umut, bilinç ve imandı…

 “Düşlerin Filistin’i ve acıların, sözcüklerin ve sessizliğin Filistin’i, ve çığlıkların… Ölümün ve doğumun Filistin’i…”[2] Siyonist saldırganlığın yakıp yıktığı Gazze ya da Filistin… Her şey gözlerimizin önünde! Bun(lar)a dair yazıp çizmek, aslında -görünen köyün kılavuz istemediği kadar- “gereksiz”ken; yine de yazmalı, belgelemeli ve kaydetmeliyiz… Bunu özellikle Siyonizmin dolaylı ve dolaysız işbirlikçileri; gerçekleri “es” geçen “barışçılar”ın(?) yaygaraları ve en önemlisi de bir ...

“In the country of the blind, the one-eyed man is king.”[1] Dali Türkiye’de, Dali, 60 yaşına giren Akbank için İstanbul’a, Türkiye’ye getirildi… Akbank’ın sponsorluğunda ve Gala-Salvador Dali Vakfı işbirliğiyle hazırlanan sergide konuşan Akbank yöneticisi Zafer Kurtul, bankanın 60. yılını böyle büyük bir sanat etkinliğiyle kutlamaktan gurur duyduklarını söyledi… Akbank’a “gurur” duyduran Dali kimdi? Bunu yanıtlamak kolay değil! Ama yine de ...

“Hiçbir şey şu gerçeği değiştiremez: Bilgileriniz geçmişe mahsus, kararlarınız ise geleceğe yöneliktir.”[1]  T.C. Ankara 4. İdare Mahkemesi, 13 Ocak 2009 tarihli kararı ile “Adalet Bakanı’nın TCK 301. maddesinin 4. fıkrası uyarınca soruşturmasına izin verilmesine ilişkin 18 Ağustos 2008 tarih ve sayılı yürütmenin durdurulması” istemimizi “oybirliği”yle reddetti. Başkan Kasım Davas (32672), Üye Ersin Kızılay (101107), Üye Utku Coşgun (101810)’un imzaladığı kararda, ...