ATİK Online Birlik Mücadele Zafer!
Dünya proleteryasının birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs; kadınlar içinse; baskıya, sömürüye, emperyalist saldırganlığa, her türden ayrımcılığa, patriarkaya karşı isyanının adıdır.
1856’da Avusturalyalı, 1886’da Amerikalı işçiler, sekiz saatlik işgünü için bir günlük grev ilan ederken, dünya işçi sınıfının mücadelesinin sembolü olacak 1 Mayıs’ın ilk adımlarını attıklarını bilmiyorlardı elbet… 2. Enternasyonal; 1889 Paris, 1. Uluslararası İşçi Kongresi’nde; 1 Mayıs’ı Dünya İşçi Sınıfının Birlik, Dayanışma ve Mücadele günü olarak ilan etti. Bu mücadelede kadınlar hep var olsalar da; yaşamın her alanında olduğu gibi, mücadelede de emekleri görülmediğinden yok sayıldılar ve tarihi yazanların hep erkekler olduğu düşünüldü..
Oysa sanayii devrimleriyle birlikte kapitalizmin ucuz emek olarak kitlesel bir şekilde fabrikalarda topladığı kadınlar, en fazla sömürüye maruz kalandı. Günde 14 -16 saat çalışmak zorunda kalan kadınlar, çoğu zaman çocuklarını makina başında, ölü doğuruyorlardı.. Kadınların emeklerinin görünmezliğinde, ne yazık ki günümüze kadar çok şey değişmedi. Bugün Avrupa’da yaşayan ve çalışan kadınlar olarak, çocuklarımızı makina başlarında doğurmuyoruz belki ama, üretim alanlarındaki kimyasal maddeler ve mobbing sağlığımızı ciddi şekilde tehdit etmekte.. Yıllar süren mücadelelerle kan can pahasına kazanılan 8 saatlik iş günü, bugün 12 saate çıkartılmak isteniyor. Hala kadınların ücretleri erkeklerin ücretlerinden çok daha düşük… Ev işleri, çocuk ve yaşlı bakımı hala kadın işi olarak görüldüğünden, işyerinden eve döndüğümüzde mesaimiz gecenin geç saatlerine kadar sürüyor,.. Esnek çalışma sistemi, taşeronlaştırma, kiralık işçilik en çok biz kadın işçileri vurduğundan sakatlık, hastalık, yaşlılık durumlarında maaşlarımız, yaşamımızı idame etmeye yetmediği için erkeğe veya devlet dairelerine bağımlı bırakılıyoruz. Bedenlerimizin metalaştırılması, cinsel obje görülmemiz, savaş alanlarında bedenlerimizin işgal edilmesi, en çok sevdiklerimizin şiddetine maruz kalmamız/ katledilmemiz, dünyanın bütün coğrafyalarında erkek egemen sistemin bize yaşattıklarıdır…
Bütün bu saldırıların karşısında, kadınların mücadelelerini artık kör gözler bile görüyor!
Rojova kadın devrimi dünya kadınlarının umudunu büyütürken, birçok coğrafyada ev içi şiddete, zorunlu evliliğe, tacize, tecavüze, yaşadığımız katliamlara ve cinsimize yönelik her türden şiddete karşı, sokaklara dökülmekle kalmayıp öz savunma yöntemlerimizi geliştirdik.
Türkiye ve Polonya’da eylemlerimizle, çıkartılmak istenen kadın karşıtı yasaları geri çektirdik…
İzlanda ve Fransa’da eşit işe eşit ücret talebiyle bir gün iş bırakınca ülkelerdeki yaşamı felç ettik…
Almanya’da “Hayır; Hayırdır” yasası ile, kadın mücadelesinde bir mevzi daha kazandık vb….
Dağlarda, kentlerde, işyerlerinde, sokakta, evde, zindanda yaşamın her alanında yaşam alanlarımıza sahip çıkmak için mücadele ateşini körüklüyoruz…
Sevgili kadın arkadaşlar;
Tüm bu saydığımız nedenlerden dolayı 1 Mayıs; en çok biz kadınlar için Birlik, Dayanışma ve Mücadele Günüdür. Patriarkal emperyalist sistemin yarattığı ve kadın bedeni üzerinden yükselttiği savaşlara, katliamlara, ırkçılığa, faşizme, ataerkiye, emeğimizin ucuz emek görülmesine/ yok sayılmasına, şidetin her türüne, cinsiyet ayrımcılığına karşı; kadın direnişini büyütmek ve egemenlerin istediği itaatkâr, erkeğin eklentisi kadınlar olmayacağımızı bir kez daha haykırmak için, 1 Mayıs da alanlardayız.
Başta kadın işçi ve emekçiler olmak üzere, dünya işçi sınıfının, emekçilerin ve halkların 1 Mayıs bayramı; kutlu ve umutlu olsun.
- EMEĞİMİZ, KİMLİĞİMİZ VE MÜCADELEMİZ ONURUMUZDUR!
- JİN, JİYAN, AZADİ
- ŞAN OLSUN 1 MAYIS’I YARATANLARA VE YAŞATANLARA!
