HİNDİSTAN | 28 – 10 – 2010 | Bunu Srinaga, Keşmir‘den yazıyorum. Bugün sabah gazeteleri benim, Keşmir’de kitle toplantılarında yapmış oldugum konuşmalardan dolayı isyana teşvik suçunlan tutulanabileceğim söyleniyordu. Ben burda milyonlarca insanın hergün söylediğini söyledim. Benim konuşmalarımın tutanaklarını okumaya değer veren herkes konuşmalarımın esasen adalet cağrısı olduğunu görecektir.
Ben dünyanın en acımasız askeri işagli altında yaşayan Keşmir halkı için adaletten konustum; anavatanları dışına sürülmenin trajedisini yaşayan Keşmir Panditleri için; köyleri Cuddalore’da çöp yığınları üzerindeki mezarlarını ziyaret ettiğim Keşmirde katledilen Dalit askerleri için; bu işgalin bedelini ödeyen, maddi yönden ve terrör ve polis devletinde yaşamayı öğrenen Hindistanın yoksulları için.
Dün güney-Keşmir de bulunan ve elma-kenti olan Shopian’a sehayat ettim. Shopian, bedenleri evlerine yakın bir sığ bir derede bulunan ve hala suçluları tutuklanmamış olan iki genç kadının Asiya ve Nilofer’in vahşi tecavüzilerin ve katledilişlerini protesto amaçlı 47 gün kapalı kaldı.
Nilofer’in eşi ve Asiya’nın kardeşi olan Shakeel ile buluştum. Üzüntü ve öfkeyle yanan ve Hindistandan ‘insaf’umudunu yitirmiş ve şimdi ‘Azadi’ özgürlüğün tek umutları olduğunan inanan insanlarla bir arada oturduk.
Gözlerinden kurşunlanmış taş atan gençlerle tanıştım. Anantnag bölgesinde üç gençin nasıl gözaltına alınıp taş atma cezası olarak tırnaklarının nasıl çekildiklerini anlatan bir gençle seyahat ettim. Bazıları gazetelerde beni -‘kin konuşmaları’ yada Hindistanı bölme istemiyle suçlayanlar oldu. Askine söylediklerim sevgi ve gururdan kaynaklanıyor.
Hindistanlıyım dedirtebilmek için kullanınlan zorun; insanların katledilmemesini, tecavüze uğramamaları, tutuklanmamaları veya tırnaklarının çekilmemesinin isteminden kaynaklanıyor.
Doğru ve adil olma çabasını gösteren bir toplumda yaşama isteminden kaynaklanıyor. Düşüncelerini dile getiren yazarlarını susturmaya çalışan millete acınmalı. Toplumsal katilleri, kurumsal dolandırıcıları, yağmacıları, tecavüzcüleri ve yoksulların en yoksullarını hedef alanları serbest dolaşırken, adalet isteyenleri hapseden millete acınmalı.
Arundhati Roy
26 Ekim 2010
Aciklama – Kesmir TR – DOC