Mısır ve İsrail’in derdi

Murat Çakır |13-07-2013 | ABD yönetiminin Mısır’da neoliberal dönme – İslamist devlet başkanı Mursi’yi görevden almasını “darbe” olarak nitelendirmemiş olması, sadece ABD siyasetinde değil, İsrail’de de tartışmalara yol açtı. Gerçi bu durum Türkiye’deki AKP hükümetini de zor durumda bıraktı, ama AKP de eninde sonunda “büyük biraderin” dediği noktaya gelecek. Çünkü mesele bölgedeki stratejik dengeleri ilgilendiriyor.

AKP hükümetinin dış politikadaki diğer çıkışları olduğu gibi, Mısır’a yönelik politikası da iflasın eşiğinde. Uluslararası gözlemciler bölgedeki krizde asıl kaybedenin AKP hükümeti olduğu görüşündeler. Görüldüğü kadarıyla AKP hükümeti bu gerçeği anlamamakta direniyor ve hâlâ arabayı son sürat duvara doğru sürmeye devam ediyor.

Perşembe günü basında yer alan haberler, hem ABD’nin yıllık 1,3 milyar Dolarlık hibeye devam edeceğini, hem de Suudi Arabistan, Kuveyt ve Birleşik Arap Emirliklerinin Mısır’ın yeni yönetimine toplam 12 milyar Dolar yardımda bulunacaklarını bildiriyordu. Bu haberler, İsrail’in Mısırlı generaller lehine başlattığı girişimin başarılı olduğunu teyit etmektedirler.

İsrail, ABD siyasetinde “Mısır’da darbe oldu mu, olmadı mı” tartışmaları başlar başlamaz müdahalede bulunmuş ve bizzat başbakan Netanyahu, Savunma Bakanı Yaalon ve ulusal güvenlik danışmanı Amidror üzerinden ABD yönetiminin Mısır’daki darbeye “darbe” dememesi için uğraşmıştı. Çünkü Beyaz Saray’ın resmen “darbe” tanımlaması yapması, ABD Kongresi’nin anında 1,3 milyarlık hibeyi durdurması kararını almasını zorunlu kılacaktı. Bilindiği gibi, 1979’da İsrail ve Mısır arasında imzalanan barış antlaşmasından bu yana her yıl 1,3 milyar Dolar Mısır ordusuna gönderilmekteydi ve bunun tek önkoşulu, ordunun darbeye teşebbüs etmemesiydi. Nitekim ABD yönetimi, nasıl Mübarek’in bir darbe sonucu görevden alınmasını “darbe” olarak nitelendirmediyse, Mısır ordusuna verilen hibenin kesilmesinin de “ABD’nin ulusal güvenlik çıkarlarına uygun olmayacağı” gerekçesiyle “darbe” tanımını yapmama kararı aldı.

Gerçi cumhuriyetçilerin eski başkan adayı McCain ABD’deki “darbe” tartışmalarını devam ettirmeye çalışıyor, ama ABD’nin Mısır’a yönelik siyasetinde bir değişimin olması pek beklenmiyor. Beklenmiyor, çünkü İsrail’in bu konuda ne denli belirleyici olduğu biliniyor.

Zaten İsrail ne Mübarek döneminde, ne Mursi’nin başkanlığında, ne de şimdi Mısırlı generaller ile olan sıkı işbirliğinin tehlikeye girdiğini düşünmedi hiç. Aksine, açık anti-Semitik Müslüman Kardeşler’in adayı olan Mursi ile bile ortak çıkarlar buldu, işbirliğini devam ettirdi. Hatta Mısır ordusunun 1979 antlaşmasıyla askerî birliklerden arındırılmış bölge olan Sinai yarımadasında Mursi’nin emri ile “İslamist teröristlere” karşı askerî operasyonlar yapmasına izin verdi.

Mısır, Mursi döneminde de Gazze Şeridi’ne yönelik olan ve İsrail’in çıkarlarını kollayan politikasından vazgeçmemişti. Mısır ordusu kısa bir süre önce, gene Mursi’nin emriyle, Gazze-Mısır sınırında bulunan onlarca kaçakçı tünelini yıkmıştı. Alman FAZ gazetesi Perşembe günü, Maan Haber Ajansı’na dayandırdığı bir haberinde, Mısır ordusunun önümüzdeki haftalarda Sina yarımadasında büyük bir askeri operasyona hazırlandığını bildiriyordu.

İsrail tüm bu nedenlerden dolayı Mısır’daki üniformalı kapitalistleri “koruması” altına alıyor ve ABD’nin hibeye devam etmesi için bastırıyor. Arap despotlarının 12 milyarlık yardımlarının da İsrail’in isteği üzerine yapıldığı aşikâr.

Bu gelişme bir kez daha neoliberal dönme -İslamist hareketlerin ne İslam ile, ne de demokrasi ile bir dertlerinin olmadığını gösteriyor. Yıllarca İsrail düşmanlığını ve anti-Semitizmi kitleselleşme için kullanan Müslüman Kardeşler’in, Arap halkına büyük acılar çektiren İsrail devlet politikalarının destekçisi olması, neoliberal dönme – İslamistlerin gerçek yüzünü ifşa ediyor.

Müslüman Kardeşler’i, Ennahdası, AKP’si ve Gülen hareketiyle var olan bütün neoliberal dönme – İslamist hareketler, kilisenin egemenliğinin devamı için “şeytanla” yatağa giren Engizisyon rahiplerinden hiç farklı değiller. Ha yüzlerce yıl önce, ha şimdi: inancı, iktidarı için kullananların “şeytanlık” yaptıkları gerçeği hiç değişmiyor. Parayı tanrı, borsayı mabet haline getiren bu hareketler İslam’ı araç olarak kullanmaya devam ettikçe de hiç değişmeyecek.