ATİK Online Birlik Mücadele Zafer!
Sabah Uyandım
Güneş
Yeni Açılmış Gözlerime Dokundu
Kamaşmış Gözlerimle Seni Aradım
Ama Sen Yoktun…
Öğle Oldu
Pencereye Dikildim
Seni Arıyordu Gözlerim
Baktım…Baktım…Baktım
Ama Sen Yoktun…
Gece Oldu
Tüm Ümitler Tükendi
Hala Seni Arıyordu Gözlerim
Yarına Çeyrek Vardı
Ama Sen Yoktun…
Mazlum yoldaşı (İbrahim Karatepe) kaybettik. Geleneksel ATİK yaz kampı için geldiği Yunanistan’da 5 Ağustos’da gerçekleşen trafik kazasıyla ağır yaralandı Mazlum yoldaş. Bu kazada kızı Ceren’i kaybettik. Günlerce haftalarca hastanede yaşama tutunma mücadelesi verdi. Dirençliydi, inatçıydı. Uyanmayı başardı da. Hem de yoğun bakım bölümünün kuralı olan kısa ziyaretlerden birinde sesimizle uyandı. “Ölümü yendin yoldaş” dediğimizde, ilk tepkisi acıyla gülümsemek oldu… Tam dört ay yaşama tutundu Mazlum yoldaş. Dirençle ve mücadeleyle geçen bir yaşamın öğrenilmiş tutumunu sergiliyordu.
Ama Mazlum yoldaşın direncini kıracak yegane şey “Cereninin yokluğu olur” diyordu onu çok iyi tanıyan yoldaşlar. Bekledi. Dört ay bekledi Mazlum yoldaş. Defalarca ölümün kıyısına geldi ve her defasında yendi ölümü bu süre boyunca. Ceren’in yokluğu mu, tıbbın çaresizliği mi? 12 Aralık’ta aramızdan ayrıldı. Giderken de direndi, kolay teslim alamadı ölüm onu.
Uğurlar olsun Mazlum yoldaş. Yanı başımızda ölüm yakaladı seni. Acına, derdine ortak olduk. Çare olmak için didindik. Şimdi uzakta ölüme yenildiğin haberini duyduk. Acımız, üzüntümüz, kederimiz tarifsiz.
Tüm Partizancıların, Karatepe ailesinin, seni dost ve yoldaş belleyenlerin başı sağolsun.
13 ARALIK 2015
YUNANİSTAN ATİK KOMİTESİ
