ATİK Online Birlik Mücadele Zafer!
AVUSTURYA|15.11.2022| Hemşirelik, Bakım ve Sağlık personeli ve Pedegoglar yüzde 15 daha fazla ücret için protesto ediyor. Yoğun talep nasıl ortaya çıktı?
Sendika, sosyal ekonominin 130.000 çalışanı için yapılan müzakerelerde protesto yürüyüşüyle kaslarını esnetiyor. Ancak çift haneli bir dereceye ulaşıp ulaşamayacağı şüpheli.
Öğleden sonraları okul çocuklarına bakıyorlar, yaşlılara bakıyorlar veya genç ve engelli evlerine bakıyorlar. Sosyal hizmet uzmanı olarak çalışıyorsunuz ve iş arayanlara tavsiyelerde bulunuyorsunuz. Sosyal ekonomi için toplu pazarlıkta şu anda bir ücret sözleşmesinin müzakere edildiği, çok çeşitli mesleklerden oluşan rengarenk bir çalışan grubudur. Salı günü, sektördeki binlerce çalışan, işverenlerle yapılan ağır görüşmelerden duydukları memnuniyetsizliği dile getirdi: çok sayıda şirkette iş toplantıları yapıldı ve Viyana’da gösteriler yapıldı.
Bununla birlikte, sosyal ekonomideki ücret müzakereleri, protesto gününden önce bile ilgi uyandırdı ve bu, ilgili sendikaların cesur taleplerinden kaynaklanıyor: yüzde 15 daha fazla ücret istiyorlar.
Bu, yüzde 10,6’lık bir artı arzusuyla müzakerelere giren (ve ortalama 7,4 puan alan) güçlü metal işçileri sendikasının ilk talebinin oldukça üzerinde. Perakendede de devam eden görüşmelerde “sadece” yüzde on gerekiyor. Öyleyse neden Vida (hizmetler) ve GPA (özel işçiler) sendikaları sosyal ekonomide çok daha fazlasını talep ediyor – ve onlar galip gelecekler mi?
Ücret görüşmelerinde her zaman son on iki ayın enflasyon oranı belirlenir. Sosyal ekonomi için, bu değer metalciler için olduğundan biraz daha yüksektir, çünkü enflasyonun zaten yüzde on bir olduğu Ekim ayı zaten hesaplamaya dahil edilmiştir. Ancak bu, farkın sadece küçük bir kısmını açıklıyor.
Sendika sanayi için geleceği sorunlu görüyor
Katılan sendikacılara yaklaşık yüzde 15’i soran herkes, pandemi ile geçen son üç yılın sosyal ekonomideki çalışanlar için özellikle zor olduğunu, sektördeki personel eksikliğinin giderek daha belirgin hale geldiğini ve bunun da ek yükler anlamına geldiğini duyacaktır. Ve Vida müzakerecisi Michaela Guglberger’in dediği gibi, çoğunlukla kadınlar tarafından yapılan, bazen çok zor iş için genellikle iyi ödeme zamanıydı. Sosyal ekonomide 130.000 kişi çalışıyor ve bunların yüzde 70’i kadın.
Sanayi, düşük ücretli bir sektör değil, geriatrik bakımda uzman sosyal hizmet uzmanları için başlangıç maaşları 2.278 avro, evde yardım için 1.965 avro. Ancak başta sanayi olmak üzere diğer sektörlere kıyasla ücretler daha mütevazı, ödemeler genellikle toplu sözleşmelere göre yapılıyor ve fazla ödeme yok denecek kadar az. Ayrıca sektörde part-time çalışma çok fazla olduğu için personelin sadece bir kısmı tam miktarı yanlarında götürebilmektedir.
Ancak diğer işler de zor ve yüzde 15 şartının başka nedenleri olmalı. Bir faktör, sosyal ekonomideki son toplu sözleşmenin Nisan 2020’de sabitlenmiş olması ve üç yıl geçerli olması olabilir. Sonuç, diğer sektörlerden toplu sözleşmelere kıyasla görülebilir, ilk iki yılda sosyal ekonomideki artı metal endüstrisinden daha yüksekti. Ancak uzun, çok yıllı nitelikler risklidir – ve bu, bu durumda çalışanlar için açıktır.
Her şeye rağmen, yüksek enflasyon yılı olan 2022’de, tam zamanlı çalışan üçüncüsü olan çalışanların bir kısmı, daha fazla para yerine çalışma saatlerini sadece 38’den 37 saate indirdi. Diğer çalışanlar yüzde 2,7 daha fazla maaş aldılar ki bu kıyaslandığında kötü bir anlaşma olmasa da özellikle iyi bir anlaşma değildi. Ek olarak, özellikle bakım sektörü, pandemiden bu yana kamuoyunda arkadan gelen rüzgarı hissediyor – ancak bu, önceden üzerinde anlaşmaya varılan toplu sözleşme nedeniyle şimdiye kadar daha yüksek ücretlere dönüşmedi.
Diğer bir faktör, sosyal ekonominin ücretlerinin nihayetinde kamu sektörü tarafından ödenmesi olabilir: başlıca işverenler Volkshilfe, yardım kuruluşu ve Caritas Socialis’dir. Bakım personelinin masraflarının çoğunu federal eyaletler tarafından karşılanıyorlar. Sektördeki diğer kulüplere bir diğer önemli bağışçı ise AMS ve belediyelerdir. Protestolarla sendikalar da kamu bağışçıları üzerinde baskı kurmaya çalışıyor: Onlara göre cimri olmamalılar.
Tabii ki, işverenler yüzde 15 için başka bir neden daha veriyor: İşverenlerin çıkarlarını temsil eden Verein Sozialwirtschaft Österreich’in genel müdürü Walter Marschitz, iş sendikanın ücret taleplerini formüle etmeye gelince, çalışma konseylerinin iş konseylerinin çok daha fazla sorumluluk aldığını söylüyor. özellikle büyük bir söz, diğer endüstrilerden daha büyük, bu yüzden görüşmeler bazen “kendi ivmesini” kazanıyor. Başka bir deyişle, sendika ilk kez göründüğünden daha fazlasını istemiyor.
