SİBEL ÖZBUDUN | 11 – 01 – 2010 | “Konuşmaların en önemlisi kendi kendimize olanıdır. Ama bunu çoğu zaman ihmal ederiz.”[1] Ne kadar çokmuşlar… Ve ne kadar suskunmuşlar ki, o kadar çok olduklarını hiç ama hiç anlamamışız… Görmemişiz onları. Adlarını, ama gerçek adlarını ve o geçirimsiz suskunlukları ardında yatan yaşam öykülerini öğrenme gereğini duymamışız… Acıya tanık, hatta mensuplarının çoğu acının ...
Read More »